بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد وال محمد
شهداء ؛ چرا ما شرمنده ایم ؟
شهادت یک واژه است ویک مقام
شهید کسی میباشد که " در راه رضای خدا کشته شده باشد ".
و شهیدان ، شاهدان خداهستند در طول تاریخ از هابیل(ع) گرفته تا به امروز و در همه جا . مقام شهید را فقط خدا میداند و بس . شهدای بدر ، احد .... کربلا ... و شهدای انقلاب اسلامی و شهدای جنگ تحمیلی .
شهادت یک مقام است که به گروه خاصی از انسانها داده میشود ، به انسانهای که در زمان مناسب انتخاب درستی انجام داده باشند و سوال اینجاست که :
چگونه انسان میتواند در زمان مناسب انتخاب درستی انجام دهد ؟ آیا هر کسی میتواند زمان مناسب را پیدا کند و بشناسد ؟ انتخاب درست چگونه انجام میگیرد ؟
چرا " حرّ بن یزید ریاحی " میتواند در زمان مناسب انتخاب درستی داشته باشد ولی" سلیمان بن صرد خزایی " نمیتواند ؟
" ابراهیم بن مالک اشتر" در همان زمان کجا ست ؟
مدتهاست از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران میگذرد و ما هرچه به جلوتر میرویم بیشتر میگویم : " شهداء ما شرمنده ایم " ،چرا این جمله را میگویم ؟ آیا میشود ما شرمنده شهداء نباشیم ؟ آیا میشود خود ما شهیدی از شهیدان باشیم ؟ و افتخاری برای بشریّت ؟
میشود ؛ بله ، میشود ولی
باید ابتداء شناخت راه خدا را بوسیله " قرآن " و پیروی از مفسران عملی قرآن یعنی پیامبر(ص) و اهلبّیت پاکش(ع) . باید راه را شناخت و پشت سر امام زمان (ع) بود که اگر پشت سر امام زمانت نباشی فرقی نمیکند که کجا باشید .
شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به شناخت رسیده بودند . و ما باید " شناخت" را هم بفهمیم که اگربه "شناخت" نرسیم ولی فکر کنیم که درست شناخته ایم ، میشویم " سلیمان بن صرد خزایی " که بعدا باید توّاب شویم تازه اگر خدا قبول کند .
ما نباید راه شهیدان را بصورت یک اتوبان بن بست درآوریم وبجای اینکه آن راه را ادامه دهیم ،طول مسیر مشخصی را تزیین کنیم ، جدول بگذاریم ، بلوار درست کنیم و در اطرافش درخت بکاریم و بگویم شهداء ما شرمنده ایم ،خود را فریب دهیم امّا مسیربسته بماند .
بدانیم شهیدان ابتداء قرآن بدست بدنبال امام زمان(ع) خود رفتند و پشت سر امام زمان(ع)خود بعد از شناخت دین ، خود سازی کردند و بعد از خود سازی با شناخت مراتب امر به معروف ونهی از منکر به سراغ جامعه خود رفتند و جامعه را نیز ساختند و شرمنده شهدای خود نیز نشدند و به مقام شهادت هم رسیدند .
باید بدانیم شهید نزد خدا عزیز است چه پشت سر امام حسن مجتبی(ع) در میدان صلح وصبرباشد یا پشت سر امام حسین(ع) در میدان جنگ کربلا یا پشت سر امام باقر (ع) و امام صادق (ع) در میدان علم .
میزان عمل است نه شعار
عمل کنیم و نگویم شهداء ما شرمنده ایم .
رضا طاهرنژادجوزم
التماس دعا