بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلی علی محمد و ال محمد
((عهد)) در قرآن 1 :
(یا بَنی اِسرائیلَ اذ کُرُوا نِعمَتِیَ الَّتی اَنعَمتُ عَلَیکُم وَاَوفُو بِعَهدی اُوفِ بِعَهدِکُم وَ اِیّایَ فَارهَبُون)
(ای بنی اسرائیل ! نعمت مرا که برشما ارزانی داشتم به یاد آرید و پیمان مرا وفا کنید تا به پیمانتان وفا کنم، وتنها از من حذر کنید )
سوره مبارکه بقره آیه 40
در این آیه دو عهد مطرح شده است :
1-عهدی است که یهود و نصارا باید وفا میکردند و به تورات و انجیل که عهدنامه خداوند است عمل مینمودند ، و منظورعمده از این عهد الهی قبول نبوّت پیامبراکرم(ص) و پیروی ازاو بود.
2-عهدی است که خدا وفای آن را وعده کرده بود، بدین ترتیب که آنها را در دنیا سعادتمند و در قیامت به رحمت خود واصل گرداند.
{در اینکه((عهد و پیمان خدا با یهود چه بوده)) رجوع کنید به تفسیر نمونه ذیل آیه 83 و 84سوره بقره و آیه 12سوره مائده.}
منظور آیه شریفه قوم بنی اسرائیل است ولی بنظر میرسد منظوربطور کل انسان باشد ، از این آیه چهار نکته بدست میآید .
نکته اوّل : همیشه باید نعمتهای خدا را که بما ارزانی داشته بیاد آوریم ؛ وقتی این نعمتها، دائم در نظرمان باشد، اولا: قدر آنها را میدانیم واز آن نعمتها بهتر استفاده میکنیم،ثانیا : شکر آن نعمتها را بجا می آوریم.(البته هیچ کس نمی تواند آنطور که شایسته است، شکر نعمتهای خدا را بجا آورد)
نکته دوّم :انسان همیشه باید به عهدها وپیمان هایی که بسته (در صورتی که خلاف دستورات دین نباشد) پایبند باشد .
نکته سوم :خداوند یکتا، همیشه به پیمانهای که بسته عمل میکند ،امّا در صورتی که طرف مقابل به عهدش وفا کرده باشد .
نکته چهارم :انسان باید تنها از خدا بترسد و نه از کس دیگر .
التماس دعا