پيام

موسسه فرهنگي امام س
92/5/8

+ به نام الله : سلام ؛ آيت‌الله فاطمي‌نيا با انتقاد از جلسات طولاني‌مدت احيا گفت: در جلسه‌هاي احيا که 5 الي 6 ساعت طول مي‌کشد مردم را خسته مي‌کنيم، وقتي رمقشان گرفته شد تازه قرآن‌ها را توزيع مي‌کنيم. آيت‌الله سيدعبدالله فاطمي‌نيا طي سخناني‌ گفت: من قبلا در جاهاي ديگر عرض کرده‌ام تاکيد روايات بر اين است که ما به نشاط نگاه کنيم، نشاط نشاط!

ذره بين زنده 92/5/11

آيت‌الله سيدعبدالله فاطمي‌نيا طي سخناني‌ گفت: من قبلا در جاهاي ديگر عرض کرده‌ام تاکيد روايات بر اين است که ما به نشاط نگاه کنيم، نشاط نشاط!

دعاي کميل‌مان که بايد 20 دقيقه طول بکشد معمولا دو ساعت و نيم، سه ساعت، ببينيد اينها روز قيامت جواب دارد، اگر صاحب شريعت بگويد چرا لطائف و ظرائف شريعت ما را در ذهن مردم ثقيل جلوه داديد، چه جواب خواهيم داد؟! يک جوان ميخواهد برود دعاي کميل ميداند که رفتنش با خودش است برگشتنش با کرام الکاتبين است! ميخواهد برود احياء رفتنش با خودش است برگشتن با کرام الکاتبين، بابا شش ساعت هم آخر احياء مي شود؟!

بابا شش ساعت هم آخر احياء مي شود؟! آخر چه کسي گفته است؟ اگه تو خودت حال داري خوب برو يک گوشه، برادر من عزيز من حالت را که نميتواني به کسي منتقل کني.

خلاصه نشاط خيلي مهم است، روايت داريم که آقا خطرناک است، تو همين قم يک طلبه اي بعضي رياضت ها را برخودش تحميل کرده بود، حتما بايد نماز شب بخواند، روزي سه جزء قرآن بخواند، چه بکند، چه بکند، چون پشتوانه علمي هم نداشت يکدفعه بريده بود، آمده بود ميگفت بله ما يکوقت بيکار بوديم نماز شب ميخوانديم!

چرا؟ براي اينکه پشتوانه علمي نداشت، نشاط هم نداشت، يک وقت حاج آقا حسين فاطمي است رضوان الله عليه قريب به يک قرن نماز شب خواند و سير نشد، يک وقت مرحوم آيت الله العظمي اراکي بود قريب به يک قرن نماز شب خواند و سير نشد، امام همينطور بزرگان همينطور، يک وقت هم يک آدمي که پشتوانه علمي ندارد روي احساس آمده، فقط احساس.

احساس يک اندازه اي دارد عزيز من، اگر کسي علوم اولين و آخرين را داشت باشد حال نداشته باشد يک عباسي نمي ارزد و اگر کسي حال داشته باشد پشتوانه علمي نباشد، بالاخره نميخواهم بگويم همه علامه بشوند ولي حال هم که پيدا ميکني بايد يک پشتوانه اي داشته باشد، يک حديثي، آيه اي، مبنايي، اما ديگر همه اش بشود احساس.

خدا شاهد است الان در حتي تهران هم يک مجالسي روي احساس برگزار ميشود، خيلي ببخشيد نواري را آورده بودند يک جايي در آن نوار آن بنده خدايي که ميخواند مي گفت که بله امام حسين به قمر بني هاشم گفت که شب عاشورا اگر تو هم ميخواهي بروي، برو! خيلي ببخشيد، اينها درد دل من است، اينها چيزهايي است که در پايتخت شيعه خوانده ميشود، نوار ميشود، پخش ميشود،مشتري هم دارد.

بعد ميگويد: عباس خوشگله! آمد زينب کبري را پيدا کرد گفت به داداش حسين يک چيزي بگو! مثل اينکه ميدان مولوي بوده مثلا، دروازه غار بوده نعوذبالله، اين شد حرف؟! همش احساس؟! آدم قمر بني هاشم را اينطور ياد ميکند؟! قمر بني هاشمي که ائمه وقتي اسمش مي آمد تعظيمش ميکردند، ميگفتند عموي ما نافذالبصيره بود عموي ما پرده اي برابر چشمش نبود، آنوقت اينطور ميگويند؟!

که دو نفر عوام ميخواهند گريه کنند؟! ميخواهم صد سال گريه نکنند، اگر ميخواهيم به يک آدم عوامي هم حالي بدهيم به او بفهمانيم روي اين روايت داريم اين را به تو ميگوييم، روي اين مبنا داريم ميگوييم، مبنايش اين است.